نهم محرم ۱۴۲۹

تاسوعاى حسینى

9 محرم 61تاسوعاى حسینى

 

 ورود «شمْرِبْنٍ ذِی الْجوشَن»همراه با نامه ابن زیاد به کربلا

9 محرم 61 - «شمْرِبْنٍ ذِی الْجوشَن»همراه با نامه ابن زیاد به کربلا وارد شد. در این نامه به عمر بن سعد دستور آغاز جنگ با امام حسین (ع) داده شده بود. شمر نزدیک خیمه‏گاه امام و یارانش شد و برای تضعیف روحیه نزدیکان آن حضرت فریاد کرد و گفت: برای شما امان نامه آورده‏ام، دست از مبارزه بردارید. اما برادران و یاران امام حسین (ع) در جواب یک صدا گفتند: خدا ترا وامان نامه‏ات را لعنت کند، آیا ما را امان می‏دهی در حالیکه پسر رسولخدا امن ندارد. ای دشمن خدا آیا تو ما را امان می‏دهی تا برادر و سرور خود را تنها بگذاریم و از نفرین شدگان فرمان بریم؟ بدین ترتیب امام حسین (ع) و یارانشان در راه خویش برا یحفظ اسلام و پایداری آن استوار ماندند و کسانی چون ابن سعد برای کسب مال و مقام دنیوی در انحراف و گمراهی خویش بیشتر فرو رفتند.

2jbjgqo.jpg

2hcgdmx.jpg

4q28zq.jpg

wvx0mv.jpg

هفتم محرم ۱۴۲۹

بستن رود فرات و شعب آن بر امام حسین (ع)

7 محرم 61«عمر بن سعد» بدستور ابن زیاد، عمرو بن حجّاج را با 500 سوار بر اطراف رود فرات و شعب آن مامور کرد تا امام حسین ویارانش دسترسی به آب نداشته باشند .بدین ترتیب تشنگی براولاد حضرت رسول اکرم (ص) و دیگر افراد مستولی شد و امام حسین (ع) فرمودند که برای خیمه گاه اب فراهم شود . بر این اساس حضرت عباس بن علی (ع) برادر شجاع امام حسین (ع)همراه20 تن دیگر با مشکهای آب به طرف فرات حرکت کردند .پیشا پیش این گروه نافع بن هلال با پرچمی نشانه صلح حرکت می کرد اما دشمنان کافر بی اعتنا به این پرچم به این گروه اندک یورش بردند و حضرت عباس با وجود تمام شجاعت ها و رشادتهایش بدون آب و با جراحت های بسیار به خیمه گاه بازگشت .

ششم محرم ۱۴۲۹

فرستادن نماینده «ابن سعد» به حضور امام حسین (ع )

6 محرم 61 - «ابن سعد» نماینده ای به حضور امان حسین (ع ) فرستاد تا انگیزه ورود و استقرار آن حضرت را در کوفه جویا شود . البته هیچیک از افراد سپاه ابن سعد این ماموریت را نپذیرفتند زیرا آنان خودامام حسین (ع) رابه کوفه دعوت کرده بودند، اما حال برای جنگیدن با آن بزرگوار در مقابلش صف آرایی کرده بودند . در همین اثنا ابن زیاد در نامه ای ازابن سعد خواست که امام و یارانش را به بیعت با یزید فرا خواند . امام حسین (ع) بعد از آگاهی از این امر از این امر سر باز زدند . زیرا برای بیعت با یزید به کوفه نیامده بودند بلکه هدف آن امام معصوم ایجاد پایگاهی برای گسترش اسلام به دیگر نقاط جهان بود .

 

 وفات « سیّد رضی» یا« شریف رضی» از بزرگترین نوابغ شیعه و از فضلاو شعرای نام آور مسلمان

6 محرم 406 - « سیّد رضی» یا« شریف رضی» از بزرگترین نوابغ شیعه و از فضلاو شعرای نام آور مسلمان وفات یافت . از وی به نامهای محمد و ذو الحَسَبَین نیز یاد شده است . شریف رضی فراگیری قرآن مجید و دیگر علوم اسلامی را از کودکی نزد برادر عالمش سید مرتضی آغاز کرد . 10 ساله بود که به سرودن شعر پرداخت و اشعار بسیار لطیف و پرمعنی سرود وبه اشعر عرب ملقب شد .از شریف رضی آثار متعدد و گرانقدری باقی است اما بی شک مهمترین و ارزشمند ترین اثر وی گردآوری نهج البلاغه است .))((ابوالحسن محمد بن الحسین الموسوی، معروف به سید رضی و شریف رضی، متولد سال 359 هجری در بغداد، با پنج واسطه از سوی پدر به امام موسی الکاظم (ع) و با چند واسطه از سوی مادر به امام زین العابدین، علی بن الحسین (ع) و به روایتی به امیرالمومنین (ع) می رسد. پدرش ابو احمد حسین بن موسی، از روزگاری کهن نقیب سادات علوی بغداد بوده است.
سید رضی علاوه بر نقابت، امیری حاجیان و قضاوت در مظالم را نیز به عهده داشت و از جایگاه معنوی والایی برخودار بود. ابو احمد در سال 369 هجری به همراه تنی چند از سران علویان به دستور عضد الدوله دیلمی به قلعه اصطخر فارس اعزام و در آن جا به زندان افکنده شد.
سید رضی که در این سال اندکی کمتر از ده سال از زندگی او می گذشت، با شنیدن این خبر، قصیده ای بلند در ستایش پدر و نیاکان او از ائمه اطهار و در نکوهش عضد الدوله و وزیر او ابن مطهر سرود هنگامی که این قصیده پخش گردید، همه ادیبان و سخن شناسان و دانشمندان به وجود نابغه ای نوجوان در شعر و ادب و تاریخ و علوم اسلامی اعتراف و آینده درخشانی را برای او پیش بینی کردند.
سید رضی با برادر بزرگوارش سید مرتضی علم الهدی در نبود پدر تحت نظارت مادر به تحصیل علوم ادبی و اسلامی روزگار خود ادامه دادند.
پدر در سال 376 ه. به وسیله شرف الدوله، فرزند عضدالدوله آزاد شد و به همراه وی به بغداد آمد و همه مناصب از دست داده را دوباره به دست آورد، لیکن به علت خستگی از زندان و رنجش از (امیران) و حلیفگان، از همان سال تا سال 381 ه. همه آن مقامات را به فرزند کوچکش سید رضی واگذار کرد.
سید رضی از استادان برجسته زمان خود مانند: ابوعلی فارسی، قاضی سیرافی، قاضی عبدالجبار بغدادی، ابن نباته خطیب، ابن جنی، علی بن عیسی شیرازی، محمد بن موسی خوارزمی، شیخ مفید، تلعکبری و عده ای دیگر دانش اندوخت.
وی مدرسه ای به عنوان «دارالعلم» با کتابخانه ای مجهز و همه امکانات زیست دانشجویان تأسیس کرد و شاگردان برجسته ای به دست او به مقام استادی رسیدند.
سید رضی مورد توجه خلیفه الطائع و سپس القادر بالله و بهاء الدوله امیر آل بویه بود و به وسیله آنان به نقابت طالبیان سراسر جهان و به القاب معنوی بزرگی دست یافت.
سید رضی در دوران جوانی به تفسیر و توضیح آیات الهی روی آورد. عشق و علاقه وی به قرآن از همان اوایل کودکی آغاز شده بود. چنانکه بعد از یادگیری، اُنس دایم و رابطه همیشگی با قرآن برقرار کرد و در سی سالگی در مدت کوتاهی قرآن را حفظ کرد. او همواره با زمزمه کلام الهی آینه دل را جلا می‌بخشید. بعد از گذراندن علوم مختلف قرآنی علاوه بر شیرینی قرائت دوران کودکی، خود را با دنیایی از زیباییهای روح بخش همراه می‌یافت که وسعتش بی‌انتها و غایتش بی‌منتها بود. سید رضی محو در جمال تابناک آیات الهی دست به قلم برد تا قطره‌ای از دریای بیکران تعالیمش را بر صفحه روزگار جاری سازد. ثمره این تلاش با اخلاص، سه گنجینه گران سنگی است که برای نسلهای آینده به یادگار گذاشت؛
1. تلخیص البیان عن مجازات القرآن.
2. حقایق التأویل فی متشابه التنزیل.
3. معانی القرآن.
دیگر تألیفات سید رضی عبارتند از:
خصایص الائمه، نهج البلاغه، الزیادات فی شعر ابی تمام، تعلیق خلاف الفقهاء، کتاب مجازات آثار النّبویّه، تعلیقه بر ایضاح ابی علی، الجیّد من شعر ابی الحجاج، زیادات فی شعر ابی الحجاج، مختار شعر ابی اسحق الصّابی، کتاب «مادار بینه و بین ابی اسحق من الرسائل» و دیوان اشعار.
هر روز که سپری می‌شد برگِ زرّینی به دست توانای سید رضی بر تاریخ تابناک اسلام افزوده می‌گشت. او با قلمی روان و علمی فراوان خدمات ارزنده‌ای ارائه کرد. برای کتاب وحی تفسیر نوشت، احکام فقهی تدوین کرد، با اشعار نغز و قصیده‌های بلند خود سیل معارف روان ساخت و مسئولیتهای طاقت فرسای دینی، سیاسی، اجتماعی را به عهده گرفت و ... با همه اینها کار خود را ناتمام می‌دید و احساس خلأ و کمبود می‌کرد گویی برای رسالتی دیگر آفریده شده است. رسالتی بس بزرگ.
وی می‌بایست از فضای آزاد به وجود آمده کمال استفاده را می‌برد و با شناساندن اصالت شیعه، اسلام واقعی را به جهانیان معرفی می‌کرد. سید رضی به خوبی می‌دانست که رسالت بدون امامت ناقص است و شهر علم پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ بدون وجود علی ـ علیه السّلام ـ شهری بی‌دروازه می‌ماند و بدون معصوم، قرآن بدون مفسّر خواهد بود. می‌بایست قدم به میدان گذاشت و اقدامی کرد و کاری را که انجام آن برای گذشتگان میسّر نگشته است به سر منزل مقصود رساند.
شریف رضی با این تفکّر الهی کار بزرگی را آغازید. همان کاری که ثمره شیرینش در کلام بلند مولا علی ـ علیه السّلام ـ به بار نشست و کتاب همیشه جاوید نهج البلاغه را به ارمغان آورد، نام و یاد سید رضی را برای همیشه زنده نگه داشت. در حقیقت او اولین عالمی است که کلمات و خطبه‌های سراسر بلاغت امیرمؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ را گردآوری و تدوین کرد.
سید رضی در ماه محرم سال 406 ق. در سن 47 سالگی چشم از جهان فروبست و جهان علم و عالم تشیّع را در غم و ماتم فرو برد ... . انبوه مردم جنازه سید رضی را تشییع کردند و فخرالملک وزیر بر جنازه وی نماز خواند پیکر پاکش را در خانه خود به امانت دفن و بعدها به حرم امام حسین ـ علیه السّلام ـ منتقل کردند.
روح متعالی اش با امیرالمؤمنین (علیه السلام) محشور باد.

پنجم محرم ۱۴۲۹

هجوم سپاه کفربدستور ابن زیاد پس ازاستقرارکاروان امام حسین (ع)

5 محرم 61 - پس ازاستقرارکاروان امام حسین (ع) دردشت کربلا، سپاه کفربدستورابن زیاد ازهرطرف به این مکان هجوم آوردند. درمنابع سپاه دشمن را تا این روزازایام محرم سال61هجری نزدیک به 30000تن ذکرکرده اند. سپاه عمربن سعد بیش از5000تن و نیز4000سربازبه سرکردگی شمر، ازجمله آنان بودند. همچنین حرّبن یزید ریاحی با افرادش تحت نظرعمرسعدبود. مسعودی نقل کرده است همه کسانیکه درجنگ با امام حسین (ع) شرکت داشتند ازاهالی کوفه بودند؛ کوفیانی که خود با سرورشهیدان بیعت کردند و پس ازدعوت ایشان به کوفه، فریب فرماندهان سپاه کفررا خوردند و امام حسین (ع) را تنها گذاشتند. اما حماسه مظلومیت امام حسین (ع) درتاریخ جاویدان ماند و امروزاباعبدالله الحسین (ع) و یاران اندک اما مخلص ایشان نمونه و مظهرشجاعت و ایمان قاطع به پروردگاریکتا برای انسانهای آزاده اند.

 

 درگذشت محمّدبن حکیم عالم برجسته علوم قرآنی درچین

5 محرم 1081 - محمّدبن حکیم عالم برجسته علوم قرآنی درچین بدرود حیات گفت. وی نزد چینی ها به چانگ چی مای معروف است. حکیم درسرزمین چین زبانهای فارسی و عربی و علوم اسلامی را تدریس می‎کرد و عمرخود را وقف تبلیغ و تدریس فرهنگ غنی اسلام دراین کشورکرد. ازتألیفات ارزشمند محمّدبن حکیم« دستورزبان فارسی به زبان چینی» را می‎توان نام برد. همچنین «مسجد بزرگ استان جی نینگ» ازبناهایی است که استاد حکیم دایرکرده است.

 

 درگذشت مرحوم ملا احمد معروف به فاضل مراغه‎ای ازعلمای گرانقدرآذربایجان

5 محرم 1310 - مرحوم ملا احمد معروف به فاضل مراغه‎ای ازعلمای گرانقدرآذربایجان و مجتهد فقیه والامقام درگذشت. فاضل مراغه ای پس ازبازگشت ازحوزه نجف، تدریس را آغازکرد و اندوخته های خود را دراختیاردانش پژوهان قرارداد. ازاین عالم وارسته تفسیری بربخشی ازقرآن مجید و چند حاشیه برکتب مختلف به جای مانده است.

 

 تصویب قانون آزادی مطبوعات درمجلس شورای ملی

5 محرم 1326 - قانون آزادی مطبوعات درمجلس شورای ملی تصویب شد. بدین ترتیب نخستین روزنامه های فارسی زبان پس ازمشروطیت درایران انتشاریافت که ازآن جمله روزنامه مجلس را به مدیریت سید محمد صادق طباطبایی می‎توان نام برد.

چهارم محرم ۱۴۲۹

ورود و استقرار حضرت امام حسین در کربلا

4 محرم 61 - حضرت امام حسین (ع) سید و سالارشهیدان به اتفاق جمعی ازیارانشان پس ازورود به کربلا درآنجا مستقرشدند. دربین راه سپاه حرّ ضمن ممانعت ازحرکت امام هرازگاهی نیزاهل بیت رسول اکرم (ص) را همراهی می‎کرد. سرانجام آن حضرت پس ازگذراندن رودهای سخت و پرمشقّت به دشت کربلا رسیدند. درپی ورود امام، سپاه کفرنیزبه فرماندهی عمربن سعد ابن ابی وقّاص به قصد جلوگیری ازادامه حرکت کاروان سرورشهیدان وارد کربلا شد. او که دراندیشه دستیابی به قدرت و حکومت بود ازهیچ جنایتی برای نیل به اهداف پلید خود فروگذارنکرد. ازاین رو درصدد برآمد تا امام را واداربه تسلیم و مصالحه کند و درصورتیکه امام حسین (ع) تسلیم نشود آن حضرت را شهید کند. شایان توجه است که شمارافراد سپاه عمربن سعد ابتدا بیش از4000تن بود اما بتدریج برعده آنان افزوده شد بطوریکه بعد ازاستقرارسپاه عمرسعد درکربلا عدّه سربازان به 5000تن رسید.

سوم محرم ۱۴۲۹

رسیدن «عمربن سعدابن ابی وقّاص» به نینوا به همراه 4000سرباز

3 محرم 61 - «عمربن سعدابن ابی وقّاص»همراه 4000سربازبه نینوا رسید تا با امام حسین (ع) وارد جنگ شود. ابن زیاد ابتدا به او وعده حکومت ری را داد اما چون ازورود امام به کوفه آگاه شد پیکی به جانب عمرسعد روانه کرد و به اودستورداد که نخست به کربلا رود و بعد ازسرکوبی حضرت امام حسین (ع) روانه ری شود. عمرسعد ابتدا ازاین کارامتناع ورزید اما سرانجام به طرف کربلا روانه شد. بعد ازورود عمرسعد به کربلا حرّبن یزید ریاحی همراه سپاهش زیرنظراو قرارگرفتند. عمربن سعد ابن ابی وقّاص ازاین پس بطورمستقیم رودرروی امام حسین (ع) سرورشهیدان ایستاد تا بتواند به حکومتی دست یابد اما تنها آتش دوزخ را برای خود مهیّا ساخت.

 

 تولد « اِبن خَلوف» ادیب، کاتب و شاعرمالکی مذهب

3 محرم 829 - «اِبن خَلوف» ادیب، کاتب و شاعرمالکی مذهب بدنیا آمد. او دردوران کودکی با پدرش عازم سفرمکه و سپس بیت المقدس شد و درجوانی به قاهره رفت. این مسافرتها آغازو پایان تحصیلاتش بود. ازابن خلوف دیوان اشعاری باقیست که بیشترابیاتش درمدح و ثنای حضرت رسول اکرم (ص) است.

دوم محرم ۱۴۲۹

اقامت حضرت امام حسین (ع) درمسیرحرکتشان ازمکه به عراق،
بربالای تپه ای بنام حُمُم

2 محرم 61 - حضرت امام حسین (ع) درمسیرحرکتشان ازمکه به عراق، بربالای تپه ای بنام حُمُم منزل کردند تا درصورت لزوم آماده هرگونه مقابله با دشمن باشند. امام حسین (ع) احتمال درگیری و برخورد با دشمن را پیش بینی می‏‎کردند و می‎دانستند که درمدتی کوتاه باید مهیّای درگیریهای وسیع تری باشند. بدین ترتیب حضرت اباعبدالله امرکردند که مکانی مناسب برای خیمه ها درنظرگرفته شود و آن مکان دشت کربلا شد. امام بزرگوارو سرورشهیدان، کربلا را موضع یخ و دشمنی برای خود و یارانشان خواندند و این پهن دشت سوخته به نشانه ازخودگذشتگی، ایثارو آزادی درتاریخ جاودان شد و امام حسین (ع) و یارانشان به منزله انسانهای نمونه و جاودانه تاریخ الگوی آیندگان قرارگرفتند.

 

 ورود امام حسین (ع) به سرزمین کربلا

2 محرم 61 - ورود امام حسین (ع) به سرزمین کربلا

 

 تولد تقیُ الدّین اوحدی دقاقی اصفهانی شاعرتوانای ایرانی

2 محرم 973 - تقیُ الدّین اوحدی دقاقی اصفهانی شاعرتوانای ایرانی بدنیا آمد. او شاعری پرکاربود و چند مجموعه شعرازخود بجای گذاشت. اوحدی اصفهانی دردربارشاه اسماعیل دوم، و سلطان محمد خدابنده ازاحترام بسیاربرخورداربود و درزمان شاه عباس اول به هندوستان سفرکرد. اوحدی اصفهانی درهندوستان،« تذکره عَرَفاتُ العاشقین» را نوشت.« ساقی نامه، کعبه دیدار، یعقوب و یوسف، لوح محفوظ، دیوان قصاید، تَبصِرةُ العارفین و کَعبَةُ الحَرَمین» هفت اثرمنظوم اوحدی اصفهانی بشمارمی‎روند.

اول محرم ۱۴۲۹

آغاز سال قمری

طبق روایتهای نقل شده پس از هجرت حضرت محمّد(ص) از مکه به مدینه، اولین ماه سال یعنی محرم آغاز تاریخ مسلمانان تعیین شد. از ابن شهاب روایت شده است: « وقتی پیامبر(ص) به مدینه آمد و این به ماه ربیع الاول بود؛ بفرمود تا تاریخ نهند». ازعبدالله بن عباس نقل شده است که تاریخ نهادن ازهمان سال که پیامبرخدا به مدینه آمد آغازشد.ازعُبیدبن عُمرروایت کرده‎اند که محرم ماه خدای عزّوجل است و آغازسال که درآن خانه کعبه را جامه پوشانند و تاریخ ازآن آغازکنند و سکه درآن زنند.

 وقوع غزوه «ذاتُ الرّقاع»

1 محرم 4 - غزوه «ذاتُ الرّقاع»واقع شد. حضرت محمّد(ص) دراین غزوه با جماعتی بیش از700تن به نبرد با مشرکان اَنمارو ثَعلبیه رفتند. نبرد درمنطقه‎ای آغازشد که به علت پستی و بلندیهای بسیارش همچون جامه‎ای مرقّع به نظرمی‎رسید ازاین رو این غزوه را ذاتُ الرِّقاع نامیدند. این غزوه با شکست مشرکان پایان یافت.

 آغاز محاصره پیامبر اکرم و بنی هاشم
در شعب ابی طالب

1 محرم 42 - آغاز محاصره پیامبر اکرم و بنی هاشم در شعب ابی طالب

 ورود امام حسین (ع) به عراق

1 محرم 61 - امام حسین (ع) درمسیرحرکت تاریخی خویش پس ازورود به عراق درمکانی بنام شِراف منزل کردند و پس ازفراهم کردن ذخیره‎ای ازآب به راهشان ادامه دادند. دراواسط روزنیروهای دشمن ازدورنمایان شدند؛ ازاین رو یاران امام درمکانی امن پناه گرفتند. سپاه دشمن مرکب از1000تن به فرماندهی حرّبن ریاحی مأموریت داشت که راه را برامام حسین (ع) ببندد یا ایشان را به شهادت برساند. اما امام حسین (ع) به یاران خود دستوردادند که دشمن راازآب سیراب کنند. حرّ اگرچه هنگام نمازبه امام حسین(ع) اقتدا می‏کرد، همچنان به تعقیب ایشان ادامه داد. این نخستین روزازحماسه‎ای بود که تاامروز جاودانه درتاریخ مانده است.

 فتح سرزمین مصربدست مسلمانان

1 محرم 1406 - سرزمین مصربدست مسلمانان فتح شد. مصرتاآن زمان تحت حکومت ایرانیان و یونانیان بود و ازقدرت نظامی عظیمی بهره‎مند بود. اما سرانجام سپاه آزادیبخش اسلام مصریان را شکست داد. فرماندهی سپاه اسلام دراین نبرد به عهده عمروعاص بود.